Entri yang Diunggulkan

SERAYU-MEDIA.COM: Novel : Pusaka Kembang Wijayakusuma (26)

SERAYU-MEDIA.COM: Novel : Pusaka Kembang Wijayakusuma (26) : “Dari mana Dinda Sekarmenur mendapatkan perlengkapan ranjang tempat tidur yang ...

Senin, 27 Juni 2016

(01) Crita Wayang Kulit : Ramaparasu Nigas Janggane Ibune Dhewe





Sumber gambar : wayang.wordpess.com & wikipedia

Sawijining dina, Maharesi Jamadagni sing lenggah ing Padepokan Sambiharja, ngundang lima  putrane kabeh sing wis pada ngancik taruna. Lima putrane Sang Maharesi, urut-urutane kaya mengkene: (1)Sang Rumawan, (2)Sang Susena, (3)Sang Wasu, (4) Sang Wiswasu,  lan (5) Si ragil Ramaparasu. 

Sang Maharsi Jamadagni banjur prentah marang lima putrane siji-siji  supaya mateni Dewi Renuka, Ibune para  taruno iku. Dewi Renuka  iya garwane Sang Maharesi Jaamadagni.

Dewi Renuka lungguh ing ngarepe Sang Maharesi karo nangis keranta-ranta. Sebab Sang Maharsi wis gilig atine, kudu paring pidana mati marang garwane dewe. Mesti wae para putrane  pada ora tegel. Putrane sing mbarep nganti putrane sing nomer papat, kabeh pada sarujuk nolak prentahe Sang Maharasi. Mulane Sang Maharsi banjir  duko  bang  mawinga-winga. Ingatase duwe putra lima, papat putrane sing wis didawuhi, ora ana sijia  sing nindakake dawuhe. 

Kocapa putrane papat sing ora gelem nindakake dawuhe Sang Maharesi, banjur disupatani. Mandi Sabdane Sang Maharesi sing gentur tapane.  Saknaliko putrane papat mau pada dadi wong kentir kabeh. Ngengleng ora kelingan apa-apa kaya wong setengah edan.  Sewise nyepatani putrane kang nomer siji nganti nomer papat, Sang Maharsi banjur dawuh marang putrane  sing  ragil,  Ramaparasu.
“Ramaparasu, Ngger anakku. Sira wis weruh dewe, ganjarane anak sing wani mbangkang prentahe Sudarmo nira. Saiki, aku dawuh marang siro. Patenana Ibumu, Dewi Renuka. Yen sira tuhu miturut dawuhe Kangjeng Romo, ora-orane Ingung bakal lali. Sira bakal entuk nugraha agung. Apa panjalukmu, bakal Ingsun turuti, Ngger anakku cah bagus, Ramaparasu!” Sang Maharesi ngendiko alus marang Si Ragil.

Ramaparasu lantip ing panggraito. Matur marang Sang Maharesi Jamadagni. “Duh, Kanjeng Romo, punapa dawuhipun Kanjeng Romo bade kula estokaken!” kanda kaya mangkono, Ramaparasu banjur nyandak parasu utawa kampak  sing gede banget.

“Duh, Kanjeng Ibu, Ingkang putra nyadong pangapunten. Sebab dalem namung saderma nglampahi dawuhipun Kanjeng Romo, inggih Sudarmo kawula!” Ramaparasu matur ing sangarepe Ibune sing lagi muwun. 

Kumedot atine Ramaparasu. Nanging Ramaparasu ora wani nunggu suwe-suwe. Parusu sing diasto tangan tengen, langsung ditamakna gulune Dewi Renuka sing lagi nangis mingseg-mingseg. Ketiban kampak sing gedene lan landepe nggegirisi, gulune Dewi Renuka langsung tugel tinigas pancing. Dewi Renuka tiba ing bantala. Seda saknaliko. Sawise nyedani Ibune, Ramaparasu banjur ngrungkebi layone ibune karo ngembeng waspo. Sirah karo gulune sing wis pisah, banjur dicedakna maneh. Layone Dewi Renuka ditutupi nganggo lawon putih, disarekno ana ing  ngarepe Maharesi Jamadagni.
Sawise pidana mati  kelakon ditindakna Ramaparasu, Sang Maharsi rumangsa marem banget. Nanging kosok baline, Ramaparasu ngrasa gede banget dosane. Sebab ingatase putra Maharesi kok kumawani njedani ibune dewe. Bareng Sang Maharsi Jamadagni pirsa ingkang putra muwun lan ngembeng waspa, Sang Maharesi ngendika.

"Wis kulup putraku Ramaparasu, aja sira banjur sedih. Kembang melati ing Padepokan  Sambiharjo sing wis laju ya wis samestine yen kudu ucul saka gagange. Lha, ja mesti bae bakal tiba ing bantala. Wis cah bagus sira ora susah muwun, mengko dadi kedawa-dawa. Ingsun wis marem banget dene kowe putraku wis bisa gawe leganing atiku. Ingsun ngerti banget, sira  wis nindaake kewajiban sing abot banget sanggane. Mulane ngger kulup putraku Ramaparasu, siki  arep njaluk apa bae marang Ingsun, arep tak turuti kabeh sapenjaluk sira. Sebab sira pancen anakku lanang sing wis mituhu banget maring kabeh dawuhe Kanjeng Rama. Ayo, matura! Mas, picis, raja-brana, bojo ayu? Bakal Ingsun sembadani!" Apa ta dosane Dewi Renuka, nganti Sang Maharesi Jamadagni nibakno pidana mati marang bojone dhewe sing  banget ditresnani?

Sakjatine Dewi Renuka iku wanodya kang sulistya ing warna, senajan wis kagungan putra lima  ngancik dewasa, nanging sarirane isih ayu kaya wanodya nembe ngancik dewasa. Sebab pancen Dewi Renuka pinter ngadi sarira lan busana. Maharesi Jamadagni dhewe mongkog atine duwe bojo ayu kaya widadari paringane Batara Indra. 

Nanging Dewi Renuka lagi nampa godaan saka dewa. Ingatase deweke wis dadi garwane Maharesi Jamadagni sing kewentar menyang ngendi-endi papan, lan isih turunane dewa,  Dewi Renuka ora kuwat nandang krodaning nafsu birahi marang wong lanang, yaiku Prabu Citrarata. Prabu Citrarata dewe pancen satrio sing gagah pidekso, tur bagus rupane, sing ndadekake Dewi Renuka langsung  kapencut. Pancen Dewi Renuka, uga wanita ingkang sulistya ing warna, kulite kuning duku, eseme pait madu, lirikane … mana tahan. Senajan wis kagungan putra lima, Dewi Renuka isih katon kaya prawan sweet seventen.

Wektu semana Dewi Renuka wis meh patang sasi ditinggal samadhi Maharesi Jamadagni ing Sanggar Pamujan Padepokan Sambiharjo. Kanggo ngilake rasa kangen lan kesepian amargo wis luwih saka patang sasi  ora tau disenggol Sang Maharesi, Dewi Renuka banjur saben dina golek kesibukan kanggo nglipur atine. Pendak esuk mesti tindak dhewe menyang kebon saperlu metik sajuran, nandur kembang, lan opek woh-wohan. Sawise kuwi banjur tindak menyang pinggir narmada sing bening banget banjune, ora adoh karo pinggir alas. 

Ndilalah wektu semana Dewi Renuka mriksani Prabu Citrarata saka Kerajaan Martikawata nuju siram ing  tengahe narmada. Dhewe maneh, ora ana sing ngancani. Bareng Dewi Renuka mriksani Prabu Citrarata sing gagah, bagus respati, nuju siram ing tengahe narmada, sanalika Dewi Renuka kasmaran nandang birahe nganti Dewi Renuka  wis ora bisa  nahan hardanig nafsu asmara. Dewi Renuka banjur nyopot klambine kabeh, terus medun narmada melu lelumban nyedaki Prabu Citrarata. Bareng Prabu Citrarata mriksani ana wanodya sulistya ing warna tanpa busana melu njemplung ora pati adoh karo deweke, Sang Prabu banjur tanggap ing sasmita lan kersa nglanggati Dewin Renuka. Tanpa kudu mbuang wektu suwe-suwe  Sang Prabu banjur nyedaki wanodya ayu mau. Akhire, Dewi Renuka keturutan den jamah  Prabu Citrarata, lan klakon lambang sari ing sajeroning narmada. Bareng wis rampung, Dewi Renuka krasa marem lan kalegan banget, dene wis kelakon bisa lambang sari karo satria gagah pideksa tur bagus rupane. Dewi Renuka banjur mentas, ngango klambi maneh, lan engggal-enggal kondur marang padepokan. Nanging bareng wis cedak padepokan, Dewi Renuka mulai krasa gemeter lan trataban atine, banjur mbatin.

"Aduh keprije iki nasibku mengko angger nganti anggonku laku sedeng bisa kapirsanan dening Sang Maharesi? Apa wong sing lagi semedhi bisa weruh kelakuanku. Aduh angger nganti weruh, embuh keprije nasibku mengko”

Maharsi Jamadagni pancen Maharesi sing gentur samadhine, nganti direwangi duwe bojo ayu ya dijorna wae kapiran pirang-pirang sasi. Nanging Sang Maharsi entuk nugraha dewa, bisa weruh ing  sajroning ciptane. Apa sing cinipta katon kabeh. Sing adoh-adoh, apa maneh sing cedak. Mulane bareng pirsa ing sajroning ciptane yen Sang Garwa wani slingkuh, saknalika Sang Maharsi duka yayah sinipi.Wudar anggone tapa samadhi.

Senajan nembe  tekan nang padepokan, Dewi Renuka langsung ditimbali, banjur disidang disekseni putra-putrane. Nijate Sang Maharsi wis golong gilig, ingkang garwa kudu dipidana mati, sebab wis gawe wirang Sang Maharesi. Ingatase garwane  Sang Maharsi sing kawentar lan gentur samadhine, kok wani-wanine duwe laku selingkuh. Dewi Renuka sing ngrasa salah, banjur bisane ya mung pasrah karo Sing Gawe Urip, karo nangis mingseg-mingseg kelara-lara. Nang batin Dewi Renuka ngendika.

“Sak jane anggere sewulan sepisan wae Sang Maharsi kersa ngancani aku turu bareng, aku ya  wis trima lan matur nuwun baget. Ora bakal aku bisa kegoda. Lha, iki nganti luwih patang  sasi!” Dewi Renuka  nyalahna Sang Maharesi kang dianggap lali nindakake kewajibane wong urip salaki rabi, yaiku  nyukupi kebutuhan nafkah lahir lan uga nafkah batin bojone.

Ewa semono Sang Dewi isih ikhtiar njaluk ngapura marang Sang Maharesi lan uga marang putra-putrane. Nanging tumrape Sang Maharsi, tumindake Dewi Renuka pancen wis ora bisa diapura. Pokoke, tiada maaf bagimu. Palu sabdo pandito wis kocap, Dewa Yamadipati  diundang rawuh, Sang Garwa, Dewi Renuka kudu  mati wae.[ana candake]

Tidak ada komentar:

Posting Komentar